Heb je een vraag ?
Mail, bel of maak een afspraak voor een gesprek.
Zoek, vind en plaats vrijwilligersvacatures.
Respect voor de natuur en hart voor dieren
Anja Melis is als vrijwilligster met hart en ziel betrokken bij de Egelopvang in Papendrecht. “Bij de egelopvang verzorgen wij verzwakte en gewonde egels met als doel deze weer gezond en wel los te laten in de natuur”, vertelt Anja. “In dit werk kan ik iets terug doen voor de natuur, dat voelt goed. Dieren in het wild komen steeds vaker in het nauw omdat hun leefgebied kleiner en gevaarlijker wordt”.
“Dus toen ik 5 jaar geleden werd gevraagd mee te helpen met het opzetten van deze egelopvang, hoefde ik niet lang na te denken. Ik kon daarbij mooi gebruik maken van mijn 19 jaar ervaring als vrijwilligster bij de Vogelklas. Een stichting die al 37 jaar ervaring heeft in het verzorgen van hulpbehoevende vogels en andere dieren”. Er komt namelijk best wat kijken bij het verzorgen van dieren, in het bijzonder van wilde dieren. Want dat zijn egels en dat moeten ze ook blijven. Egels krijgen bij binnenkomst daarom ook geen naam, maar een nummer. “Als een egel wordt binnengebracht, stel ik eerst een diagnose op, dat deed ik in mijn werk als verpleegkundige ook al”, lacht Anja. Alleen bij dieren is dat wel lastiger omdat je ze niks kunt vragen. Dus je stelt diagnose vooral door het dier te observeren. Soms kunnen de egelverzorgers zelf de benodigde medicatie vaststellen en soms is overleg met de dierenarts nodig. Tijdens het ziekbed moeten uiteraard ook de hokken worden schoon gemaakt. Oma’s regel van de drie R-regel: rust, reinheid en regelmaat gaat ook op bij verzorging van zieke dieren. “Helaas kunnen we niet alle egels die worden binnengebracht redden. Sommige zijn zo gewond, dat laten inslapen de enige optie is. Dat is niet leuk, maar als je voor ogen houdt dat hem daarmee onnodig lijden wordt bespaart, voelt dat toch als helpen”.
“Het zorgen voor de egels doe ik met heel veel plezier en voldoening. En ook de samenwerking in het team is fijn, de zorg voor de dieren doen we echt met elkaar. Ik kom graag en ga ook altijd met een gerust hart weer naar huis omdat ik weet dat al mijn collega-vrijwilligers met evenveel betrokkenheid “onze” egels verzorgen”.
Toen Anja meer dan 25 jaar geleden een vogel, die hulp nodig had naar de stichting Vogelklas bracht, had ze niet kunnen vermoeden dat de zorg voor wilde dieren haar zoveel jaar plezier en voldoening zou gaan bieden. “Ik hoop dit vrijwilligerswerk echt nog lang te kunnen doen, vooral met het voorjaar in aantocht. Dan komen de jonge (moederloze) egels weer, die verzorging nodig hebben. Dat is net als bij baby’s intensief omdat ze elke 3 a 4 uur voeding nodig hebben. Jonge egels passen gemakkelijk op je hand en je voert ze druppelsgewijs met een pipetje of spuitje. Soms vallen ze tijdens de voeding op je hand in slaap. Echt ontzettend aandoenlijk”.
Ook vrijwilliger worden bij Egelopvang?